Në vende të caktuara, në momente të caktuara, vetëm të qëndrosh gjallë është diçka për të cilën një djalë duhet të jetë krenar, e lëre më të dalësh çdo ditë për të gjetur ushqim për familjen që po vuan nga uria.
Çdo mëngjes, Mohammed Zo’rab, 11 vjeç, shkon në qytetin jugor të Gazës, Rafah, për një mision. Ai merr një tas të madh plastik dhe shkon në shkollat që janë bërë qendra refugjatësh dhe në kampe të improvizuara buzë rrugës që të mund të gjejë diçka për të ushqyer familjen. Mohamedi gjithashtu shkon në spitale ku të plagosurit mbërrijnë në çdo orë, dhe kudo tjetër ku mund të ketë një tenxhere që zien mbi një zjarr të hapur.
“Kur kthehem te familja ime me këtë ushqim, ata gëzohen dhe hamë të gjithë bashkë”, thotë ai, duke shtuar se: “Ndonjëherë shkoj duarbosh dhe ndihem i trishtuar”.
Mohamedi është më i madhi nga katër fëmijët dhe jeton me nënën, babanë dhe vëllezërit e motrat e tij. Babai i tij, Khaled, endet rreth Rafahut duke kërkuar punë për të mbledhur pesë sikla (rreth 1,38 dollarë; 1,08 £) për të blerë pelena për vajzën e tyre dy muajshe, Howaida.
Muhamedi është një nga mijëra fëmijët që janë bërë mbledhësit kryesorë të ushqimit për familjet e tyre. “Kur ka shumë radhë dhe ka pothuajse 100 njerëz para meje, unë kaloj fshehurazi mes njerëzve,” thotë ai, krenar për aftësinë e tij për t’u futur pa radhë në turma të mëdha pa u grindur.
Në shtëpi, ai ia jep tasin me fasule të pjekura nënës së tij, Samarit, e cila ua shpërndan ushqimin fëmijëve të tjerë. Ajo është e dobët dhe e sëmurë.
“Kam kancer në kocka”, tregon ajo. “Unë jam 31 vjeç por kur më sheh mendon se jam 60. Nuk mund të eci. Nëse eci, lodhem shumë. Më dhemb i gjithë trupi dhe kam nevojë për trajtim dhe ushqim”.
Si shumë të tjerë, Samar dhe familja e saj erdhën në Rafah nga shtëpia e tyre më në veri në Khan Younis sepse Forcat e Mbrojtjes të Izraelit (IDF), pas nisjes së ofensivës në atë zonë, u thanë atyre se do të ishin të sigurt në Rafah. Kjo ishte tre muaj më parë, raporton BBC. Që atëherë, lufta i është afruar vazhdimisht Rafahut. Më shumë se 70 njerëz u vranë më pak se dy javë më parë kur Izraeli nisi një ofensivëpër të shpëtuar dy pengje që mbaheshin nga Hamasi.
Streha e familjes Zo’rab rrjedh dhe dyshemeja mbushet me shi. Ndonjëherë, foshnja Hoëaida nuk ka pelena të reja. Çdo ditë ofron poshtërime të pamëshirshme në një vend ku 1.5 milionë njerëz, pesë herë më shumë se popullsia normale, janë të grumbulluar pranë kufirit egjiptian. Me 85% të popullsisë së Gazës tani të zhvendosur, sasia e ndihmës që hyn në enklavë nuk është aspak afër asaj që nevojitet. Sipas Kombeve të Bashkuara (OKB), kërkohen pesëqind kamionë ndihma në ditë. Mesatarja ditore ka qenë nëntëdhjetë.
Situata në veri të Gazës është veçanërisht e nxehtë. Izraeli thotë se OKB-ja po dështon në shpërndarjen e ndihmave në veri. Organizata ka pezulluar lëvizjen e ndihmave ushqimore në Gazën veriore, sepse thotë se nuk ka mbrojtje për shoferët e kamionëve, të cilët janë përballur me sulme nga bandat kriminale dhe plaçkitje nga njerëz të dëshpëruar.
Përveç kësaj, forcat policore të drejtuara nga Hamasi në Gaza nuk janë më të gatshme të shoqërojnë kamionët me ushqime, sepse kanë frikë se do të qëllohen nga IDF.
“Na ktheni njerëzit tanë”
Në Izrael, qasja e një përballje ushtarake gjatë konfliktit ende mbështetet nga një shumicë e madhe. Nuk ka asnjë opinion të dukshëm që mbështet shtimin e përpjekjeve të ndihmës për civilët në Gaza. Në një sondazh të fundit, 68% e të anketuarve hebrenj thanë se kundërshtonin transferimin e ndihmave humanitare në Gaza, ndërkohë që Hamasi mbante ende pengje izraelite.
Nga ana tjetër, izraelitët arabë të anketuar ishin 85% në favor të ndihmës. Zvika Mor, djali i madh i të cilit, Eitan, është peng në Gaza, flet për një djalë që ishte “personi i parë që më quajti baba” dhe se sa shumë atij, gruas dhe shtatë fëmijëve të tjerë të tyre i mungon i riu i rrëmbyer nga Hamasi. më 7 tetor.
Eitan po vepronte si roje sigurie e paarmatosur në festivalin muzikor Nova, ku Hamasi vrau rreth 360 njerëz në dhe përreth zonës. Mor kryeson një grup të vogël familjesh pengjesh që duan që të dashurit e tyre të kthehen përpara çdo negociate me Hamasin. Ata janë kundër që qeveria të bëjë një marrëveshje që do ta kushtëzonte këtë me një armëpushim, rritjen e ndihmave humanitare në Gaza dhe lirimin e të burgosurve palestinezë.
“Izraeli po bën një krizë humanitare në Gaza. Sepse qëllimi ynë është të lirojmë njerëzit tanë,” thotë zoti Mor, duke shtuar se: “Ne duam njerëzit tanë, mirë? Dhe para së gjithash, para të gjitha negociatave dhe gjërave të tjera, na jepni njerëzit tanë.”
I pyetur nëse kjo nuk ishte e ashpër, duke pasur parasysh se ishin jetët e civilëve të Gazës që ishin në rrezik, z. Mor përgjigjet: “Po, por ne kemi foshnjat, gratë dhe pleqtë, mirë?
“Është shumë, shumë e thjeshtë. Na jepni njerëzit tanë dhe ne do t’ju japim ushqim dhe ilaçe. Kaq e thjeshtë.”
Në Gaza, organizatat bamirëse po përdorin atë që ka mbetur nga burimet e tyre ushqimore për të ofruar ndihmë. Mahmoud Al-Quishawi i organizatës bamirëse me bazë në SHBA Pious Projects of America ishte duke qëndruar pranë tenxhereve të zier me fasule ku Muhamedi merrte ushqim për familjen e tij.
“Ne po përpiqemi pa u lodhur çdo ditë për t’i shtrirë një dorë ndihme këtyre njerëzve… për t’u thënë atyre ‘ne jemi me ju, nuk do t’ju lëmë të qëndroni vetëm’,” thotë zoti Al-Quishawi.
Organizatës bamirëse i ka mbaruar gazi në shishe për të ngrohur ushqimin, kështu që vullnetarët mbledhin dru dhe mbajnë zjarret të ndezur. Atmosfera është e zymtë, thotë ai. “Situata është katastrofike”.
Në veri të Gazës, ka pasur raporte për fëmijë që vdesin nga kequshqyerja. Organizata bamirëse britanike Action Aid citoi një mjek në Gazën veriore të thoshte se një numër i konsiderueshëm fëmijësh kishin vdekur. Në një regjistrim video, Dr Hussam Abu Safiya – kreu i pediatrisë në Spitalin Kamal Adwan – tha se kequshqyerja ishte e përhapur, si dhe infeksionet e sistemit tretës.
Sipas Action Aid, një në gjashtë fëmijë nën moshën dy vjeç “të cilët u kontrolluan në strehimoret dhe qendrat shëndetësore të PZHBV-ve (për personat e zhvendosur brenda vendit) në janar u zbulua se kishin kequshqyerje akute”.
Kjo, thotë organizata bamirëse, përfaqëson një “rënie të statusit ushqimor të një popullsie në nivel global në tre muaj, çka është e paprecedentë “. Një tjetër mjek në Kompleksin Mjekësor Al-Shifa, gjithashtu në Gazën veriore, tha se kishte trajtuar një djalë dy muajsh të quajtur Mahmoud Fatouh, i cili vdiq menjëherë pasi mbërriti në spital.
“Ky fëmijë nuk mund të pajisej me qumësht. Nëna e tij nuk u sigurua me ushqim që të mund ta ushqente me gji“, thotë Dr Amjad Aliwa.
“Ai kishte simptoma të dehidrimit të rëndë dhe po merrte frymën e fundit [kur erdhi]”.
Në Gaza, civilët janë të bllokuar ku lufta dhe uria i kanë zënë kurth.
